امر به معروف و نهی از منکر

تکثیر خوبیها و خشکاندن مرداب بدیها با "امر به معروف و نهی از منکر" شدنی است. امر به معروف و نهی از منکر، نشانه حس و حیات در یک جامعه است. بدون آن جامعه می میرد و تعفن گناه همه جا را فرا می گیرد. در محیط آلوده ، حتی افراد سالم هم بیمار می شوند. نهی از منکر اعتراض به کسانی است که فضای جامعه را برای تنفس سالم آلوده می کنند؛ این اعتراض، هم حق همگان است هم وظیفه آنان.

اگر هر کس بگوید : «به من چه!» خوبیها در جامعه کم رنگ می شود و تخلف و گناه افزایش می یابد. جامعه ای که «نظارت عمومی» در آن نباشد، جامعه ای مرده است.

اگر به سلامت خویش علاقمندید به فکر سلامت جامعه نیز باشید. نهی از منکر، فراخوانی به فطرت الهی انسانها و جلوگیری از آلودگی محیط جامعه به فساد و گناه است. جامعه، چیزی جز اجتماع «من» و «تو» نیست. اگر من و تو به فکر اصلاح آن نباشیم، پس چه کسی مسئول است؟

محیط آلوده به گناه، خرمن خشکی است که جرقه «تهاجم فرهنگی» در یک لحظه آن را به آتش می کشد. شعله های فساد، از جرقه ای کوچک پدید می آید، جرقه ها را کنترل کنیم.